Sütur Teknikleri

İnsizyon gerektiren cerrahi işlemlerde yara kenarlarının birbiriyle ve diş yüzeyiyle adaptasyonunda flep pozisyonu önemlidir. Gerekli doku düzenlemeleri tamamlandıktan sonra flep suturlar aracılığı ile uygun pozisyonda konumlandırılır. Süturlama, cerrahi işlem sırasında bozulan doku bütünlüğünü sağlamak amacıyla, yara kenarlarının kapatılması, flebin pozisyonlandırılması, kanama kontrolü ve ağrının azalması için yapılan uygulamadır. Periodontal cerrahi tedavi sırasında süturlama, fleplerin hassas konumlandırılmasını sağlar. Bazı cerrahi prosedürler, flebin orijinal pozisyonlarına yerleştirilmesini gerektirirken, bazıları spesifik cerrahi amacına bağlı olarak flebin apikal, koronal veya lateral pozisyonda olmasını gerektirir. Bu nedenle, periodontal cerrahi için çeşitli dikiş teknikleri kullanılmaktadır. Bu teknikler tekli(kesikli) sutur, mattress (horizontal, vertikal) sutur ,askı sutur, 8 sutur, devamlı sutur, anchor sutur olarak sınıflandırılır. Tekniklerin seçimi öncelikle cerrahi prosedür, yerleştirme kolaylığı ve flep son pozisyonu ile saptanır. Cerrahi işlemlerde kritik olan sutur işleminde atravmatik cerrahi  için uygun materyal seçimi de önemlidir, kullanılan materyal ve uygulanan metodun uygunsuz olması yara iyileşmesini bozabilir veya engelleyebilir. Süturlama sırasında farklı form ve büyüklükte iğneler (Uçları yuvarlak veya üçgen, düz veya eğri), farklı materyallerden imal edilmiş, rezorbe olabilen veya rezorbe olmayan iplikler kullanılabilmektedir. Uygulanacak sutur tekniği ve kullanılacak materyalin seçiminde ise cerrahın tercihi, alışkanlıkları  ve malzeme bilgisi önemlidir.