ENGELLİLERDE DİŞ HEKİMLİĞİ

 Engellilik tanımı yıllar içinde geniş kapsamlı duruma getirilmiş ve özellikle kronik seyreden hastalıkların eklenmesi ile toplumdaki engellilik oranları yukarı doğru tırmanmıştır.  Her yıl fakültemizin üçüncü sınıf öğrencilerinde ilgili derse başlarken kullandığım girişi burada da yazmanın doğru olacağı kanaatindeyim. “  Herkesin, hepimizin, doğuştan veya kazanılmış,  görünen veya görünmeyen, bilinen veya bilinmeyen bir engeli vardır. “ Kalıtım yolu ile geçen önlenemez hastalıkların yanında sonradan ortaya çıkan ve kalıtımla ilgisi tartışılan, örneğin,  diyabet, faktör eksiklikleri, otizm, down sendromu v.s.hastalıklar, diş hekimliğinde her geçen gün önem kazanmaktadır.

          Diş hekiminin engellilerle ilgili çalışmalarında sorun daha fakülte yıllarında başlamaktadır. Teorik derslerin yanında pratik eksikliği görülmektedir. Eğitimdeki pratik eksikliği ve alan veya saha çalışmalarının da olmaması, meslektaşlarımızın engelliyi tanıma olanaklarını ortadan kaldırmaktadır.   Öğrenciliğinde, zihinsel engelli veya beyin felçli bir hasta ile karşılaşmış, çalışmış, dokunmuş ve tedavi etmiş bir diş hekimi, meslek hayatında, engelli hastaların zor hastalar olmayıp,  farklı hastalar olduklarını kolaylıkla görüp değerlendirecektir.

              Dünya Sağlık Örgütü  ( WHO, World Health Organisation ) ve ICF ( İnternational Classification of Functioning, Disability and Health ) sınıflamalarında terimlerin çokluğu ve tabloların değerlendirmesi,  beraberinde,  bir takım tanım zorluklarını da getirmektedir. Bizlere en uygun tanımları değerlendirdiğim,  pratik uygulamalara ve alan çalışmalarına yer verdiğim bu konunun sizlere faydalı olması dileklerimle…