Çocuk dişhekimliğinde başarılı bir tedavinin en önemli koşulu çocuk hasta ile uyum sağlanmasıdır. Ebeveynler veya çevreden kaynaklanan sosyo-kültürel faktörler, çocuğun yaşadığı olumsuz dişhekimi deneyimleri ve dişhekiminin çocuğa davranış yöntemleri konusundaki eksikliği veya deneyimsizliği gibi çeşitli nedenlerle ortaya çıkan korku ve kaygı çocuk  dişhekimliğinin en önemli problemlerinden biridir.  Diş tedavisine ihtiyacı olan bazı çocuklar diş tedavilerinden korku ve kaygı duymaları nedeniyle tedaviye uyum gösterememekte, bu da tedavilerin ilk seanslarında uygulanan işlemlerin başarısızlık oranının yüksek olmasına neden olmaktadır. Yapılan araştırmalarda; dişhekimi korkusu olan çocukların diğerlerine göre istatistiksel olarak anlamlı sayıda daha fazla diş çürüğüne sahip oldukları anlaşılmaktadır. Tedavi yaklaşımlarını ve başarısını engellediğinden çocuk dişhekimliğinde korku ve kaygı çoğu kez çözümü en zor problemler arasında yer almaktadır.

Hastaların korku ve endişelerini azaltmak için psikolojik yaklaşımların yetersiz kaldığı durumlarda başvurulacak bir sonraki basamak, farmakolojik yöntemlerdir. Çocuk dişhekimliğin defarmako sedasyon yöntemi,sedasyon ve genel anestezi olmak üzere ikiye ayrılmaktadır. Sedasyon; farklı teknik ve ajanlar kullanılarak dental tedavi veya diğer benzer operasyonlar sebebiyle hastada oluşan strese bağlı psikolojik ve fizyolojik reaksiyonların, bilinç ve koruyucu refleksler kalkmaksızın en aza indirgenmesi durumudur. Bilinçli sedasyon (hafif sedasyon) ve derin sedasyon olmak üzere ikiye ayrılır. Hastanın tedavi gereksinimi ile korku ve kaygı durumu da gözönünde tutularak,sedasyonun bir çözüm getirmediği durumlarda başvurulacak yöntem ise genel anestezidir.