Tam protezler genellikle çok ilgi çeken bir iş olarak görülmemektedir. Bunun nedenlerini şöyle özetleyebiliriz. Uzun bir tedavi süreci sonrasında bile protezin doku uyumu hep bir sorun olmuştur. Protez kaide maddesinin büzülmesi hastaların teslim sonrası sık sık kliniğe gelişinin altındaki önemli faktörlerden biridir. Çok fazla kontrol hekim ve hasta için ekstra maliyet, zaman kaybı ve mutsuzluk olarak geri dönmektedir. Artık monomer varlığı daha fazla alerjik reaksiyon gelişmesine sebep olmaktadır. Tam protezlerin teorik ve pratik eğitimlerine ayrılan zaman gittikçe azalmaktadır. Ancak dünyadaki yaşlanan nüfus ve protez ihtiyacındaki artış düşünüldüğünde yetersiz ve umutsuz bir durum gibi durmaktadır. Dijital tam protezler bu sorunların ortadan kaldırılmasına aday olarak, daha kısa sürede, doku uyumu daha iyi olan, kırılmaya daha fazla dirençli, artık monomeri minimuma indirilmiş bir iddia ile ortaya çıkmıştır.