Temporomandibular eklem (TME) rahatsızlıklarını çeşitli alt başlıklar altında toplamak mümkündür. TME rahatsızlıklarının tedavi edilmesinde kanıta dayalı diş hekimliğine bağlı olarak doğru tedavi protokolünün seçilmesi oldukça büyük bir önem arz etmektedir. Bu rahatsızlıklarının her birinin kendine özel tanı ve tedavi yöntemleri mevcuttur. Bu tedaviler genellikle spesifik bilgi ve deneyim gerektirmektedir. Oklüzal splint kullanımı TME rahatsızlıklarında en çok kullanılan tedavi yaklaşımıdır. Oklüzal splintler aracılığıyla stomatognatik sistemin kaybolan statik ve dinamik dengesi hastaya geri kazandırılmaya çalışılır.

Temporomandibular rahatsızlıklar sonrasında oklüzyonun her zaman yeniden düzenlenmesi gerekli değildir. Fakat bazı durumlarda Faz I tedaviden sonra Faz II tedavisine geçildiğinde; hastaya kazandırılan statik ve dinamik denge ile sentrik oklüzyon eşleşmeyebilir. Bu durumlarda yeniden sentrik ilişkiyi ayarlamak, dikey boyutu yükseltmek ve sentrikte serbestlik sağlamak gerekebilir. Bu sunumda Temporomandibular Rahatsızlıkların Protetik Tedavisinde Faz II tedavi yöntemlerinden bahsedilecektir.